بررسی سرعت تراکنش در شبکه های مختلف تتر

تتر چیست؟

تتر که به‌عنوان پادشاه استیبل کوین‌‌ها شناخته می‌شود، در 2015 وارد دنیای کریپتو شد. مانند هر رمزارز باثبات دیگری، ارزش این استیبل کوین هم به پشتوانه آن بستگی دارد. قیمت تتر (USDT) همواره باید ثابت و با یک دلار آمریکا برابر باشد؛ بر همین اساس، USDT را دلار دیجیتالی می‌نامند. سرمایه‌گذاران به‌منظور حفظ ارزش دارایی‌های دیجیتال در برابر نوسانات کریپتو از آن استفاده می‌کنند.

تتر برای خرید سایر رمرزها و استفاده در دنیای واقعی نیز کاربرد دارد. سرعت بالا و هزینه پایین تراکنش‌ها، این رمزارز را به جایگزین مناسبی برای دلار تبدیل کرده است؛ اما انواع تتر در شبکه‌های مختلف، با سرعت‌های متفاوتی منتقل می‌شوند.

انواع شبکه‌ تتر

همان طور که در مقاله “بررسی انواع شبکه های تتر به صورت تخصصی” و “انواع تتر” اشاره شده است، Tether یک کوین نیست؛ بنابراین برخلاف کوین‌ها، بلاکچین اختصاصی خود را ندارد. این رمرزارز باثبات روی بلاک‌چین‌های مختلفی راه‌اندازی شده است و اولین مورد، استفاده از لایه Omni در شبکه بلاک چین بود. در اینجا شبکه‌های تتر را به ترتیب معرفی کرده و درباره سرعت تراکنش‌ در آن‌ها توضیح می‌دهیم.  USDT روی شبکه‌های مختلف ارائه می‌شود. به همین دلیل، ممکن است هنگام مواجه با این شبکه‌های مختلف کمی گیج شوید. لازم به ذکر است که Tether، یک توکنِ دارای بلاکچین اختصاصی نیست. پس برای فعالیت باید از بلاکچین‌های دیگر استفاده کند. از سال ۲۰۱۵ تاکنون، USDT بر روی بلاکچین‌های مختلفی ساخته شد که در ادامه به معرفی انواع تتر در شبکه‌های مختلف می‌پردازیم.

تتر شبکه Omni (2015)

Omni لایه‌ای از شبکه بلاکچین بیت کوین است و اولین شبکه‌ای بود که تتر روی آن ساخته شد. Omni USDT، تقریبا مثل هر اولین دیگری، مشکلات قابل‌توجهی داشت. مشکلات امنی از لحاظ سرعت و امنیت، آن را به یک پروژه مرده تبدیل کرده است و عملا کاربردی ندارد. پس از روی کار آمدن شبکه‌های جدید، سرمایه‌گذاران و صرافی‌های ارز دیجیتال از USDT امنی استفاده نمی‌کنند.

تتر شبکه اتریوم – ERC20 (2017)

یکی دیگر از انواع تتر روی بلاکچین اتریوم راه‌اندازی شده است که تتر اتریوم یا ERC20 نامیده می‌شود. این پروژه در 2017 و به‌‌منظور رفع مشکلات OMNI توسعه داده شد. مزایای شبکه اتریوم از جمله سرعت بالا و هزینه پایین تراکنش‌ها، برای همه فعالان کریپتو موضوعی آشناست. تتری که روی این شبکه راه‌اندازی شد نیز همین ویژگی‌ها را دارد.

دلیل نام‌گذاری تتر ERC20، پیروی از استانداردهای شبکه اتریوم است و در واقع تمام توکن‌هایی که روی بلاکچین اتریوم قرار دارند، از این استاندارد پیروی می‌کنند. استفاده از تتر در شبکه اتریوم بسیار رایج است و تعداد زیادی از سرمایه‌گذاران، این استیبل کوین را به‌منظور حفظ سود و ارزش دارایی‌ها و همچنین برای تسویه خریدها به کار می‌برند. لازم به ذکر است که حجم بالای معامله تتر در شبکه Ethereum، هزینه تراکنش‌های آن را نسبت به سایر شبکه‌ها، بالا برده است. به همین دلیل سرمایه‌گذاران به سایر انواع تتر روی آورده‌اند.

تتر شبکه ترون –TRC20 (2020)

به‌دنبال افزایش حجم معاملات تتر و همچنین رشد پروژه‌های دیفای در بلاکچین اتریوم، کارمزد تراکنش‌ها در این شبکه افزایش یافت و همین موضوع، علاقه سرمایه‌گذاران به USDT اتریوم را کم کرد. در این اوضاع، تتر شبکه ترون با نام TRC20 نیز راه‌اندازی شد. این توکن‌ها از استاندارد اختصاصی شبکه ترون به نام TRC20 پیروی می‌کنند.

TRC20 نسبت به ERC20 سرعت بالاتر و هزینه انتقال پایین‌تری دارد و بر همین اساس سریعا محبوب شد. البته مزیت‌های این شبکه به این دو مورد محدود نمی‌شود؛ بلکه ترون با فراهم کردن امکان ایردراپ و استیکینگ به Tether، طرفداران بیشتری را به این نوع USDT جذب کرده است.

تتر شبکه بی‌ان‌بی –BEP20

تترهای ERC20 و TRC20 مهم‌ترین انواع تتر هستند که حجم زیادی از معاملات جهانی روی این دو بستر انجام می‌شوند؛ اما این استیبل کوین روی شبکه‌های دیگری نیز راه‌‌اندازی شده که از لحاظ سرعت و هزینه تراکنش‌ها با شبکه‌های اتریوم و ترون متفاوت هستند. تتر بی‌ان‌بی بر اساس استاندارد توکن‌سازی در زنجیره هوشمند بایننس ایجاد شده است و بر پایه ماشین مجازی اتریوم کار می‌کند. این تترها را USDT BEP20 می‌نامند که نقل و انتقالشان BSC با سرعت بیشتری انجام می‌شود.

تتر شبکه ایاس –EOS (2019)

جدیدترین شبکه Tether، بلاکچین ایاس نام دارد. اگرچه، ادعای این شبکه حذف کامل کارمزد و البته بالاترین حد سرعت نقل و انتقال است؛ اما هنوز هم نمی‌توان آن را شبکه کامل و بی‌نقصی دانست.

سایر شبکه‌ها

شبکه‌های آلگورند (ASA)، اوالانج (AVAX) و سولانا (SPL)، سایر بلاکچین‌هایی هستند که از تتر پشتیبانی می‌کنند. اگرچه این شبکه‌ها در بازار کریپتو شناخته‌شده به شمار می‌روند؛ اما USDTهایی که روی آن‌ها قرار دارد، چندان کاربردی و محبوب نیستند.

مقایسه سرعت تراکنش‌های انواع تتر

در مقایسه سرعت انتقال تتر در شبکه‌های مختلف این رمزارز، می‌بینیم که کمترین سرعت متعلق بهOmni USDT است و بیشترین سرعت را شبکه بی‌ان‌بی چین ارائه می‌دهد. زمان مورد نیاز برای ساخت هر بلاک جدید در شبکه‌های امنی، اتریوم، ترون و بی‌ان‌‌بی به شرح زیر است:

• امنی: 30 دقیقه الی 2 ساعت
• اتریوم: 10 دقیقه الی 1 ساعت
• ترون: کمتر از نیم‌ساعت
• بی‌ان‌بی: کمتر از 1 دقیقه

لازم به ذکر است که عامل هزینه در سرعت تراکنش‌ تأثیر دارد. برای مثال، اگرچه بلاکچین اتریوم می‌تواند تراکنش‌ها را نهایتا در 5 الی 10 دقیقه تکمیل کند؛ اما در صورت انتخاب کمترین مبلغ کارمزد، احتمال دارد تا 1 ساعت طول بکشد. پس از اتریوم، شبکه ترون سرعت بالاتری دارد و تراکنش‌ها را حداقل در 30 دقیقه تکمیل می‌کند؛ اما جدیدترین شبکه‌های تتر مانند بی‌ان‌بی و پالیگان، تراکنش‌ها را در کمتر از 1 دقیقه به انجام می‌رسانند.

بررسی شبکه‌های تتر از لحاظ سرعت تراکنش‌ها

Tether، مشهوترین استیبل کوین دنیای کریپتو است. این رمزارز پایدار بلاکچین اختصاصی خود را ندارد؛ بنابراین انواع تتر بر اساس بلاکچینی که روی آن قرار دارد، به نام‌های Omni، ERC20، TRC20، BEP20 و … شناخته می‌شوند. این شبکه‌ها از لحاظ امنیت، سرعت تراکنش و هزینه کارمزدها خدمات متفاوتی ارائه می‌دهند. بیشترین سرعت تراکنش تتر مربوط به شبکه امنی است که ایجاد هر بلاک جدید در آن تا 2 ساعت طول خواهد کشید. 

شبکه اتریوم سرعت بالایی دارد؛ اما کارمزد تراکنش‌ها در آن بالاست. بر همین اساس، رقیب آن یعنی ترون، با در نظر گرفتن کمترین هزینه برای هر تراکنش، طرفداران زیادی را به خود جذب کرده است. شبکه‌های جدید، ادعا می‌کنند که نه تنها بالاترین سرعت را ارائه می‌دهند، بلکه کارمزدها را هم به حداقل یا حتی صفر می‌رسانند. بازار کریپتو می‌تواند بستر مناسبی برای کسب درآمد باشد؛ البته به شرطی که هرگونه اقدام، تصمیم و تعیین استراتژی توسط افراد آموزش‌دیده و باتجربه در این حوزه انجام شود. در اینجا مطالبی را جهت افزایش آگاهی شما بیان کردیم.

وبسایت ابزار ترید این مقاله را به منظور حمایت از کسب و کارها منتشر شده است و تنها به عنوان یک نقطه نظر فنی ارائه شده است، این به هیچ وجه به معنای تایید یا تضمین این مطلب نمی‌باشد.